Kraj Walia

Stolica: Cardiff
Waluta: funt brytyjski (GBP), 1 GBP = 100 pensów
Wiza: wiza nie jest wymagana
Język: walijski, angielski
Napięcie: 240 V
Powierzchnia: 20 779 km²
Ludność: 3,1 mln

Cardiff

Clwyd

Gwynedd

Przepiękne wybrzeże półwyspu Llyn, zdumiewający masyw Snowdonu i czarująca Wyspa Anglesey.

Informacje ogólne

Dawne celtyckie królestwo uchodzi w świecie turystycznym Wielkiej Brytanii za najbardziej walijską krainę, którą powinni odwiedzić wszyscy turyści zainteresowani tamtejszą kulturą, zabytkami i walorami przyrody, szczególnie wyspy Anglesey z kilkoma uroczymi miejscowościami wypoczynkowymi. Zachwyca północne wybrzeże Gwynedd prezentujące się niezwykle atrakcyjnie pod względem turystycznym, tak samo jak wspaniały zamek Caernarfon czy uniwersyteckie miasto Bangor. Na miłośników aktywnego spędzania czasu czeka tam wyjątkowa kraina zwana Snowdonią, której surowe piękno potrafi pozytywnie zaskoczyć nawet najbardziej doświadczonych podróżników miłujących się w pięknych widokach. Nie ma tam problemu ze znalezieniem przyjemnego noclegu oraz miejsc idealnie nadających się na piesze i rowerowe wycieczki.

Hrabstwo Gwynedd zajmuje północno-zachodnią część Walii, której najpiękniejszym punktem jest Park Narodowy Snowdonia. Dawne Królestwo Gwynedd natomiast zostało założone około 450 r., po czym stało się najsilniejszym walijskim księstwem, które w XI stuleciu opanowało niemalże cały kraj. Tereny hrabstwa niejednokrotnie były nękane potyczkami z Anglią, która jednak nie zdołała do końca wchłonąć dziewiczego regionu, słabo zaludnionego ze względu na górski charakter. Potężne zamki do dziś są elementem krajobrazu północnej części kraju i świadczą o ważnej roli historycznej, jaką Walia odegrała w dziejach Wielkiej Brytanii.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Stolicą Gwynedd jest średniowieczne miasto Caernarfon, w którym brytyjscy następcy tronu uroczyście przyjmują tytuł książąt Walii. Otoczona średniowiecznymi murami miejscowość jest piękna, chociaż nie należy do największych. Symbolem Caernarfon jest najsłynniejszy walijski zamek należący do tzw. „Żelaznego Pierścienia” – systemu ośmiu zamków, którymi Edward I opasał podbity kraj. Potężna warownia budzi uzasadniony respekt i obrazuje warunki życia dawnych dworzan i możliwości obronne, porównywane koncepcją stworzenia nawet do dawnych fortyfikacji bizantyjskiego Konstantynopola. Drugą atrakcją turystyczną miasta jest Segontium Roman Fort and Museum, czyli dawny rzymski fort będący przed wiekami jedną z najdalej wysuniętych placówek Cesarstwa Rzymskiego.

Kuchnia

Kuchnia walijska różni się znacznie od angielskiej, gdyż w dużej mierze czerpie z bogactw natury i inspirowana jest pięknymi pastwiskami oraz hodowlą owiec. Wszechobecna jest także baranina i jagnięcina i na tym właśnie mięsie bazuje większość potraw. Popularne w Walii są małże i różne wodorosty, które dodaje się do chleba i serów z mleka owczego.

Najpopularniejsze dania:

Cawl – gulasz z jagnięciny, baraniny lub wieprzowiny z dodatkiem porów i różnych warzyw.

Bara Lawr – specjał z wodorostów morskich przypominający sushi, z różnymi dodatkami: ryż, ryby czy jajka.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Welsh rarebit – grzanki z żółtym serem wymieszanym z piwem lub mlekiem oraz masłem.

Welsh cakes – okrągłe ciastka pieczone w specjalnym naczyniu maen, wyrabiane ze smalcu, mąki, jajek, rodzynek.

Bara Brith – ciasto owocowe z kandyzowanymi skórkami owoców i rodzynkami.

Obyczaje

Na skutek zatartych różnic kulturowych większość Walijczyków nie różni się specjalnie od Anglików i panują tam podobne wzorce zachowania. Warto jednak pamiętać, że typowy Walijczyk śmiertelnie się obrazi, jeśli nazwie się go Anglikiem, uchodzącym w Walii za przedstawiciela odrębnego narodu. Walijczycy są dumni ze swojej tożsamości i długiej historii związanej z chrześcijaństwem, które jest obecnie dominującą religią, chociaż z XVII-wiecznych ruchów religijnych wywodzą się także prezbiterianie. Patronem Walii jest św. Dawid, którego święto obchodzone jest hucznie 1 marca – St David’s Day. Nie należy się dziwić, jeśli na znakach drogowych i wielu innych miejscach dostrzeże się symbole zapisane celtyckim językiem, aczkolwiek głównym językiem kraju jest angielski. Z walijskim językiem można także spotkać się na prowincji, a sama nazwa Walia jest wyrazem pochodzącym od germańskiego słowa „Walha”, oznaczającego nieznajomego lub cudzoziemca, chociaż według innej teorii pochodzi od nazwy celtyckiego plemienia „Volcae”. Sami Walijczycy natomiast nazywają swój kraj Cymru, a na siebie mówią Cymry, co w walijskim języku odnosi się do krajan i rodaków.

Aktywny wypoczynek

Region Gwynedd posiada prawdziwy skarb przyrodniczy jakim jest Park Narodowy Snowdonia i tam skoncentrowało się najwięcej możliwości uprawiania turystyki aktywnej. Z miejscowości Betws-y-Coed można wyruszyć na popularne szlaki The Conwy Gorge Walk i Llugwy Valley Walk, z kolei kurort Llanberis jest najlepszym punktem startowym do zdobycia szczytu Snowdon, na który wiodą popularne szlaki Llanberis Path i Snowdon Horseshoe zaliczane do najpiękniejszych szlaków krajobrazowych w Europie, aczkolwiek innych tras o różnym stopniu trudności jest tam mnóstwo. Z pobytu w Gwynedd zadowoleni będą także miłośnicy jachtingu i windsurfingu, gdyż tamtejsze jeziora, a w szczególności Llyn Tegid, doskonale nadają się do uprawiania sportów wodnych i wędkarstwa. Świetne warunki do żeglowania panują również na Wyspie Anglesey. Poszczególne kompleksy hotelowe oferują dodatkowo pola golfowe, jazdę konną, baseny i parki rozrywki z licznymi atrakcjami, szczególnie dla najmłodszych.

Wycieczki Fakultatywne

Bangor – miasto położone bezpośrednio nad Morzem Irlandzkim charakteryzuje się prowincjonalną atmosferą ożywioną przez studentów uczących się na tamtejszym uniwersytecie. Pierwsza diecezja powstała w niewielkiej osadzie za sprawą św. Deiniola w VI stuleciu i jest obecnie najstarszą siedzibą władz kościelnych na Wyspach Brytyjskich, z czego Walijczycy są bardzo dumni. Najważniejszym zabytkiem jest właśnie katedra, która jedynie rozmiarami ustępuje znanym angielskim świątyniom, natomiast historię miasta najlepiej opowiada Bangor Museum and Art Gallery. Lokalną atrakcją jest także długie molo, z którego można podziwiać wąską cieśninę Menai Strait oraz okoliczne wzgórza. Wielu turystów odwiedza przy okazji pompatyczny zamek Penrhyn Castle leżący kilka kilometrów za miastem, gdzie zgromadzono pokaźną kolekcję malarstwa i zwiedzić można stylizowane pomieszczenia.

Park Narodowy Snowdonia – najbardziej imponujące góry i wrzosowiska Brytanii są tak inspirujące, że można tam spędzić znaczną część swojego urlopu. Urwiste stoki górskie utworzone dzięki lodowcom, gęsto zalesione doliny, tajemnicze wrzosowiska pełne aromatycznych zapachów oraz jeziora pocztówkowo komponujące się z dziką przyrodą – tak właśnie wygląda raj dla miłośników turystyki pieszej, konnej i rowerowej. Bogactwo natury stwarza mnóstwo okazji do fotografowania, z kolei ukształtowanie terenu i rwące rzeki sprawiają, że podniesioną adrenalinę odnajdą tam entuzjaści sportów ekstremalnych: kajakarstwa, raftingu i żeglowania po jeziorach. Nazwa parku pochodzi od najwyższego szczytu Walii – Snowdonu (1085 m n.p.m.), którego ośnieżony wierzchołek jest celem wypraw doświadczonych specjalistów od wspinaczki górskiej. Można tam się również dostać specjalną kolejką Snowdon Mountain Railway, by podziwiać niezwykłe, choć często spowite mgłą widoki. Z górą powiązane są także liczne legendy o królu Arturze i czarodzieju Merlinie, którzy mieli zamieszkiwać okolicę. Dodaje to turystycznego smaczku, ale należy pamiętać, że pogoda jest tam bardzo zmienna i zdradliwa, dlatego wybierając się w góry należy wykazywać się dużą ostrożnością. Co roku do parku zagląda kilkanaście milionów turystów, by poznać miejsce, w którym najdłużej utrzymywała się kultura celtycka oraz zobaczyć ruiny zamku Dolwyddelan – prawdopodobnego miejsca przyjścia na świat największego władcy walijskiego, Llywelyna ap Iorwertha. Poznać można także tajemnice romantycznego zameczku Gwydir znajdującego się nieopodal Llanrwst. Najlepsza baza noclegowa znajduje się w kurortach: Betws-y-Coed – tam rozpoczyna się sieć szlaków prowadzących po otaczających górach, Llanberis – punkt startowy wycieczek na Snowdon, Beddgelert z zabytkową kopalnią miedzi, Blaenau Ffestiniog oferujące przejazdy kolejką wąskotorową oraz Bala położone nad największym naturalnym jeziorem Walii, w którym według legend żyje walijski przyjaciel potwora z Loch Ness – Teggy.

Półwysep Lleyn – na południowy-zachód od Snowdonii rozciąga się niezwykle malowniczy półwysep, w krajobraz którego wpisały się strome klify, piaszczyste zatoczki oraz kilka kurortów. Północne brzegi tego niezwykłego zakątka doskonale nadają się na przejażdżki rowerowe i piesze wycieczki, natomiast największą atrakcją cieszącą głównie najmłodszych jest linia muzealna Ffestiniog Railway zaliczana do najpiękniejszych w Walii kolejek zabytkowych. Najlepszą bazę noclegową można znaleźć w takich miejscowościach jak: Porthmadog, Portmeirion – bajkowej wiosce stworzonej przez ekscentrycznego walijskiego architekta, Cricieth z XIII-wiecznym zamkiem należącym przed wiekami do Edwarda I oraz Pwllheli ozdobionym ładną przystanią zawsze pełną jachtów. Przy okazji z portu można wybrać się na pobliską wyspę Bardsley Island, na której zgodnie z legendami mógł mieszkać Merlin z opowieści o królu Arturze oraz pochowany jest św. Deiniol.

Wyspa Anglesey – najbardziej walijski zakątek zwany „Matką Walii” jest jednym z głównych celów zwiedzania tej części Wysp Brytyjskich. Anglesey od stałego lądu oddziela Cieśnina Menai oraz mosty: zabytkowy Menai Suspension Bridge i współczesny Britannia Bridge. Krajobraz wyspy jest górzysty, wyjątkowo zielony, naznaczony archaicznymi zabytkami w postaci menhirów (bloków kamiennych o rytualnym znaczeniu) i dolmenów (grobowców z neolitu). Brzegi wyspy są bardzo urozmaicone, więc można tam trafić na urwiste klify, o które rozbijają się wzburzone fale Morza Irlandzkiego oraz piaszczyste plaże kuszące bezludnym charakterem i wyjątkowym otoczeniem. Wyspę najlepiej zwiedzać pieszo, rowerem lub samochodem, kierując się chociażby taką wskazówką jak szlak Isle of Anglesey Coastal Path. Warto przed zwiedzaniem zapoznać się z długą historią wyspy, sięgającą czasów druidów (starożytnych kapłanów celtyckich), z którymi w I w. n.e. walczyły wojska rzymskiego wodza Swetoniusza Paulinusa. Strategiczne położenie Anglesey na przestrzeni kolejnych wieków było łakomym kąskiem dla wikingów, Sasów i Normanów, jeszcze przed dominacją angielskiego króla Edwarda I, który opanował ją w XIII wieku. Zwiedzając wyspę warto odwiedzić miejscowość Beaumaris z okazałym zamkiem na wodzie i Muzeum Dzieciństwa pełnym zabawek, gdzie spacer wąskimi, średniowiecznymi uliczkami doskonale oddaje charakter zamierzchłych czasów. Kolejnym bardzo ważnym miejscem jest Holyhead – największe miasto hrabstwa Anglesey, ale położone na odrębnej, Świętej Wyspie, której nazwa wywodzi się od wczesnośredniowiecznego sanktuarium, związanego z osobą św. Cybiego. Z miasta można wybrać się promem do Irlandii, pokonując szlak handlowy istniejący w tym miejscu od ponad 4 tys. lat. W miejscowym porcie warto zwrócić uwagę na najdłuższy falochron w Zjednoczonym Królestwie, aczkolwiek ciekawa jest także sama grobla Stanley Embankment, zbudowana na cieśninie oddzielającej Holyhead od Anglesey. Tam też znajduje się muzeum morskie Holyhead Maritime Museum, zabytkowy kościół św. Cybiego oraz wzgórze Mynydd Twr z fantastyczną panoramą na okolicę. Największą ciekawostką wyspy jest jednak pewna miejscowość znana z tego, że może pochwalić się najdłuższą nazwą być może i na świecie, którą można przetłumaczyć jako: „Kościół Świętej Marii w dziupli białej leszczyny przy wartkim wirze wodnym Świętego Tysilio z Czerwonej Jaskini”. Ze względu właśnie na tę nazwę miejscowość stała się tłumnie odwiedzana przez turystów, którzy z dumą robią sobie zdjęcia przy tablicach Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantysiliogogogoch (w skrócie Llanfairpwll).

Hrabstwo Flintshire – kraina sąsiadująca z Anglią nie ma w sobie tyle uroku, co pozostałe regiony Walii, ale może pochwalić się kilkoma ciekawymi miejscami. Na krótkiej wycieczce można przykładowo zwiedzić dwa zamki wzniesione w XIII wieku przez angielskiego zdobywcę Walii, króla Edwarda I. Jeden znajduje się w stolicy hrabstwa Flint, natomiast drugi w postaci kamiennej wieży można podziwiać w Hawarden. Ponadto zainteresowaniem zwiedzających tą część Walii cieszy się tamtejsze Lourdes, czyli źródło św. Wenefrydy związane z wieloma celtyckimi legendami. Święta żyła w VII wieku i zgodnie z przypowieściami miała zostać ścięta przez odrzuconego narzeczonego, księcia Karadoka. W miejscu, w którym upadła głowa zabitej dziewicy trysnęło źródło, a zmarła przywrócona do życia za sprawą wuja, św. Beuno, powróciła do klasztoru Gwytherin i tam dokonała swojego naturalnego żywota. Gotycka kaplica św. Wenefrydy jest obecnie jedną z lokalnych atrakcji.

Llangollen – przy dźwiękach ludowej muzyki wydobywającej się z walijskich pubów można zwiedzać malownicze miasteczko otoczone urwistymi wzgórzami i ciekawym krajobrazem. Turyści z Anglii zafascynowani urodą Llangollen pojawili się tam już w XVIII wieku, by podziwiać wspaniały XIV-wieczny most Town Bridge – jeden z najbardziej rozpoznawalnych zabytków Walii. Historyczną przeszłością może pochwalić się także miejscowy kościół św. Collena oraz posiadłość Plas Newydd, w której uwagę przyciąga dwór z czasów Tudorów, związany z arystokratkami i feministkami znanymi jako Panie Llangollen. Przyjemnym miejscem spacerowym jest okolica przystani leżącej nad kanałem rzecznym oraz malownicze ruiny zamku Dinas Bran górujące nad miasteczkiem. W sezonie letnim warto wybrać się na przejażdżkę zabytkową ciuchcią zabierającą chętnych w najciekawsze miejsca.

Wodospady Pistyll Rhaeadr – w pobliżu najwyższej góry Clywd – Cader Bronwen (827 m n.p.m.) i okolicy miasteczka Llanfylin znajdują się przepiękne, ponad 70-metrowe wodospady, do których można dotrzeć kilkoma szlakami pieszymi.

Conwy – w pełnym średniowiecznego uroku mieście-muzeum można spędzić miłe chwile spacerując nie tylko między interesującymi zabytkami, ale także wśród sklepów specjalizujących się w sprzedaży pamiątek. Perłą urokliwej starówki otoczonej murami miejskimi jest pocztówkowy zamek położony na jednym ze wzniesień. Potężna budowla pochodzi z XIII-wiecznych czasów Edwarda I, sprawującego kontrolę militarną nad Walią. Warownia umocniona jest strażnicami i basztami, z których podziwianie okolicy sprawia niemałą frajdę. Spacer zabytkowymi uliczkami pełnymi ładnych kamieniczek nie powinien ominąć gmachu elżbietańskiego ratusza oraz interesującego budynku reklamowanego jako najmniejszy dom w Wielkiej Brytanii.

Park Narodowy Brecon Beacons – rozległe wzgórza wspaniałego parku są doskonałym celem weekendowych wypraw dla miłośników gór, fotografii podróżniczej i długich wędrówek po dzikich bezdrożach. Bliskie położenie w stosunku do angielskich miast West Midlands sprawia, że częstymi gośćmi są tam mieszkańcy sąsiedniego kraju. Władze parku dla turystów przygotowały sieć szlaków o różnym stopniu trudności, wiodących często w pobliżu wodospadów, szemrzących potoków oraz ruin zamków. Na terenie parku znajdują się także ciekawe szczyty do zdobycia: Pen-y-Fan (886 m n.p.m.) i Corn Du (873 m n.p.m.), a do najbardziej obleganych szlaków górskich można zaliczyć trasę wiodącą wokół Llanddeusant z wejściem na Fan Brycheiniog (789 m n.p.m.). W parku nazywanym w skrócie BB znajdują się również liczne jaskinie, bezludne wrzosowiska i polodowcowe jeziora, których odkrywanie jest najcenniejszym turystycznym doświadczeniem.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Abergavenny – głównym magnesem przyciągającym turystów do miasteczka nazywanego „bramą Walii” jest wrześniowa impreza Food Festival pełna atrakcji związanych z kulinariami, a także pozostałości normańskiego zamku wybudowanego w okresie rządów króla Henryka I (XII w.). Interesujące są również wnętrza kościoła Church of St Mary skrywające grobowce normańskich możnowładców oraz Town Museum najlepiej opowiadające historię regionu.

Harlech – nadmorskie miasto znane jest przede wszystkim z interesującego zamku, będącego jedną z najwspanialszych fortec tzw. „Żelaznego Pierścienia”, którym Anglicy w XIII wieku postanowili opasać podbitą Walię. System zamków ufundował król Edward I, a właśnie Harlech Castle jest najpiękniej usytuowany, na wzgórzu, z którego można podziwiać rozległą Zatokę Cardigan i wody Morza Irlandzkiego aż po wybrzeże półwyspu Llyn i góry Snowdonii. Wejścia na zamek strzeże olbrzymia brama prowadząca na dziedziniec, natomiast już z daleka w samej sylwetce budowli można wypatrzyć potężne wieże i cylindryczne baszty. Zwiedzającym udostępniono pomieszczenia królewskie, salę audiencyjną i kaplicę, których zwiedzanie zabiera turystów w odległe czasy angielskich i normańskich władców. Warto pamiętać, że zamek jest jedną z głównych atrakcji Walii i został wpisany w roku 1986 na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Góry Rhinog – surowe pasma przepięknych gór mogą dostarczyć turystom wielu emocji za sprawą przepięknych widoków i niekiedy najbardziej wymagających szlaków Walii. Warto mieć przy sobie aparat fotograficzny, by zrobić zdjęcia niesamowitej przyrody i jezior skrywających się górskich przestrzeniach, spowitych często nastrojową mgłą.

Carmarthen – uważane za najstarsze miasto Walii, Carmarthen, związane jest ze znanym z arturiańskich legend czarodziejem Merlinem, który właśnie tam miał się urodzić i zostać pochowanym w pobliskim Abergwili. Chociaż legendy mają własne życie, realna historia miejscowości związana jest z rzymską osadą Maridunum (szczątki rzymskiego fortu zachowały się do dziś) i królem Edwardem I, który w XIV wieku nadał miastu przywilej targowy. Większość mieszkańców posługuje się tam językiem walijskim, który można usłyszeć na organizowanym od XV wieku turnieju śpiewaków. Miasto może zaczarować swoją prowincjonalną atmosferą, zamkiem zachowanym we fragmentach oraz zabytkowymi domami okalającymi starówkę. Po sfotografowaniu pozostałości rzymskiego amfiteatru można wybrać się do pobliskiego Abergwili, gdzie miłośnicy legend powinni zbadać tajemnice Wzgórza Merlina – rzekomego miejsca pochowania czarodzieja.

Park Narodowy Pembrokeshire Coast – wspaniały park chroniący morskie wybrzeże, pełne wymarzonych szlaków pieszych prowadzących do osad z epoki żelaza i komór grobowych epoki kamiennej. Jedna z tras wiedzie także do plaży, z której św. Patryk na początku V w. miał wyruszyć na chrystianizację Irlandczyków. Z przepięknych plaż i wysokich klifów znany jest odcinek parku między Amford a Milford Haven, natomiast Mynydd Preseli to pasma górskie, w których urzędowali celtyccy druidowie. Najpiękniejszym jednak odcinkiem jest zatoka St Bride's Bay z rozrzuconymi po morzu wysepkami zamieszkiwanymi przez rozmaite ptactwo morskie.

Saint David's – chociaż jest to najmniejsze miasto Walii, uchodzi za duchową stolicę i symbol kraju dzięki katedrze św. Dawida, która od średniowiecza przyciąga pielgrzymów i turystów zafascynowanych celtyckimi legendami dotyczącymi walijskiego patrona. Św. Dawid bowiem miał ufundować w tym miejscu, w V w. n.e., pierwsze opactwo benedyktyńskie, zastąpione przez obecną świątynię, której budowę rozpoczęto w 1115 r. Katedra jest wspaniała, wzniesiona na planie krzyża i zwieńczona potężną kwadratową wieżą. Wewnątrz znajduje się mnóstwo zabytków zarówno architektonicznych, jak i sakralnych oraz liczne grobowce walijskich osobistości. Najważniejszym skarbem jest relikwiarz św. Dawida, który zastępuje skradziony w XIII wieku oryginał. Ponadto warto zwrócić uwagę na wieżę Tower Gate – jedyną zachowaną bramę dawnego zespołu katedralnego oraz przyjrzeć się Pałacowi Biskupów z interesującym oknem rozetowym.

Liverpool – bardzo ważny w Anglii ośrodek portowy, przemysłowy, naukowy i kulturalny, w którym ilość atrakcji i ciekawych miejsc nie ma sobie równych. Stolica regionu jest przede wszystkim miastem Beatlesów oraz klubu piłkarskiego FC Liverpool, więc wielu turystów wiąże swój pobyt właśnie z tymi symbolami rozpoznawalnymi na całym świecie. Miasto charakteryzuje także doskonała komunikacja, podświetlone wieczorami klasycystyczne zabytki zapierające dech w piersiach swoim urokiem oraz ilość galerii ustępująca jedynie Londynowi. W czasach rzymskich był to teren podmokły, przez który wiódł szlak handlowy z Chester do Lancaster, a pierwsze ślady osadnictwa wskazują na wiek VI i obecność wikingów. Oficjalnie osada stała się miastem w roku 1207 dzięki otrzymaniu praw miejskich i założeniu portu przez króla Anglii Jana I. Dobry dostęp do morza szybko rozwinął miasto i sprowadził tam niewolnictwo, handel rumem, tytoniem i innymi towarami mającymi zbyt w Anglii. W XVIII wieku zbudowano najstarszą część słynnych basenów portowych (doków) – Old Dock, a przybysze ze Szkocji i z Irlandii szukający pracy przywieźli swoje kulturowe tradycje. Port pełnił ważną funkcję komunikacyjną podczas II wojny światowej, niemniej stał się powodem licznych bombardowań. Wraz z zakończeniem konfliktu rozpoczęła się odbudowa miasta, które odzyskało dawną świetność i stało się główną atrakcją turystyczną tej części Anglii. Ponad brzegiem rzeki wznoszą się dumnie XIX-wieczne budynki mieszczące restauracje, lokale rozrywkowe i sklepy, natomiast z portu  wypływają statki pasażerskie zwiedzające okolicę (podczas wizyty w porcie warto przykładowo zwrócić uwagę na potężny budynek Royal Liver Building z charakterystycznymi wieżami zegarowymi i umieszczonymi na nich symbolicznymi ptakami o rozpostartych skrzydłach). Liverpool charakteryzują przede wszystkim zabytkowe doki – Albert Docks, czyli dawny port będący przed laty szczytowym osiągnięciem architektury brytyjskiej, które przekształcono w muzea, galerie, sklepy i kawiarnie. Nie bez powodu największą popularnością zwiedzających cieszy się tamtejsze muzeum o nazwie The Beatles Story, w którym szczegółowo można zapoznać się z historią słynnej grupy muzycznej i oglądnąć pamiątki związane z „czwórką z Liverpoolu”. Fani Beatlesów powinni także wybrać się do Cavern Club (dom nr 10 przy Mathew Street), gdzie zespół debiutował w 1961 r., zgłębić tajniki muzyczne studia nagraniowego Abbey Road oraz obejrzeć domy, w których wychowywali się John Lennon i Paul McCarntney. Zwiedzanie Albert Dock może zająć mnóstwo czasu, niemniej warto zarezerwować chwilę na wizytę w ścisłym centrum, gdzie znajduje się interesujący budynek St George’s Hall oraz Narodowa Galeria Północy – Walker Art Gallery ukazująca przekrój twórczości artystycznej od XIV do XX wieku. Małe dzieci warto zabrać do Bug House – multimedialnego centrum, w którym można spojrzeć na świat oczami zwierzęcia i stanąć oko w oko  z drapieżnikiem. Z kolei po starówce powinni pokręcić się miłośnicy architektury sakralnej, gdyż na uwagę zasługują liverpoolskie katedry: anglikańska Liverpool Cathedral oraz Metropolitan Cathedral kształtem przypominająca wigwam. Z doskonałej bazy noclegowej korzystają równie często miłośnicy rozmaitej rozrywki i muzyki pop oraz fani piłki nożnej, dla których stadion Anfield Road i klub piłkarski FC Liverpool są przedmiotem ogromnej dumy.

Manchester – miejska ikona Anglii Północno-Zachodniej zasłynęła na świcie jako najważniejszy ośrodek rewolucji przemysłowej oraz jako siedziba klubu piłkarskiego Manchester United. Jest to obecnie jedno z najnowocześniejszych miast Wielkiej Brytanii, pełniące również ważne funkcje kulturalne i naukowe. Chociaż w dzisiejszym Manchesterze coraz słabiej widać ślady burzliwych dziejów, historia miasta sięga rzymskiej warowni z I w. n.e., która w XI stuleciu przekształciła się w ośrodek opierający swoją działalność głównie na handlu. Dopiero rewolucja przemysłowa oraz uruchomienie pierwszej na świecie maszyny parowej napędzającej przędzalnię (1789 r.), uczyniła z Manchesteru jedno z najważniejszych miast na wyspach. Dawni przemysłowcy wybudowali tam liczne galerie sztuki, parki publiczne i budynki administracyjne, tworzące spójną całość z nowoczesną zabudową. Miasto jest bogate w zabytki, szkoły wyższe, teatry i szereg atrakcji prowadzących zawsze do centralnego miejsca – placu St Peter’s Square, przy którym stoi efektowny wiktoriański ratusz z wysoką wieżą oraz elegancki budynek biblioteki Central Library. Ciekawe kolekcje sztuki z różnych okresów prezentuje pobliska City Art Gallery, natomiast popołudniową herbatę najlepiej wypić w restauracji krzykliwego architektonicznie hotelu Midland. Kilka minut spaceru wystarczy, by dotrzeć do Deansgate – jednej z głównych arterii, przy której znajduje się mnóstwo interesujących obiektów, takich jak późnogotycka katedra, Muzeum Miejskie z interaktywnymi wystawami ilustrującymi życie miasta, zwracający uwagę gmach biblioteki John Ryland’s Library oraz najwyższy budynek w mieście – Beetham Tower. Sercem części przemysłowej Manchesteru jest Castlefield – ciekawa okolica ze starą zabudową, ruinami rzymskiego fortu oraz zabytkową linią kolejową, o której początkach i nie tylko opowiada arcyciekawe Muzeum Nauki i Przemysłu. Mijając po drodze kilka świątyń i pomnik Abrahama Lincolna można dotrzeć do China Town – chińskiej dzielnicy strzeżonej przez bramę z orientalnymi łukami. Ciekawych sklepów i restauracji zapraszających egzotycznymi wnętrzami nie sposób tam zliczyć, podobnie jak ciekawych miejsc w dzielnicy portowej Salford Quays, należącej do najstarszych rejonów miasta. Ciekawostką jest znajdujące się tam Północne Muzeum Wojen Imperialnych z architekturą nawiązującą do konfliktów zbrojnych, a także wzniesione ze lśniącej stali centrum sztuki Lowery, charakteryzujące się różnorodnością wystaw i projektów. Grzechem byłoby przeoczyć Old Trafford – stadion jednej z najsławniejszych drużyn piłkarskich na świecie. Na fanów „czerwonych diabłów”, oprócz samego obiektu robiącego niesamowite wrażenie, czeka wspaniałe muzeum poświęcone dokonaniom drużyny, sklep z pamiątkami oraz restauracja kibiców Red Cafe. Manchester dominuje także w Anglii jeżeli chodzi o życie nocne, kulturę młodzieżową, koncerty muzyki alternatywnej, imprezy masowe pod gołym niebem i puby, w których ciemne piwo smakuje jak nigdzie indziej. Warto przykładowo odwiedzić dzielnicę Northern Quarter ze stylowymi kawiarniami, butikami i sklepami oferującymi szeroki asortyment, by przekonać się o potędze nowoczesnego Manchesteru.

Chester – spokojne, ale nie ospałe miasto zainteresuje z pewnością turystów poszukujących ducha przeszłości, zabudowy w stylu Tudorów oraz wiktoriańskiej starówki. Miasto założone przez Rzymian 2 tys. lat temu było w owym czasie największą fortyfikacją w Anglii, którą w późniejszych wiekach opanowali Celtowie. Dla ochrony rzecznego portu w XI stuleciu wybudowano zamek, będący obecnie jedną z największych atrakcji cieszących turystyczne oko. Piękna jest także majestatyczna katedra związana z kultem anglosaskiej księżniczki, św. Werburgi, niemniej najwięcej turystów spaceruje po tzw. „rows”, czyli zabytkowych uliczkach, wzdłuż których ciągną się dwupiętrowe domy skrywające na parterach sklepy i restauracje. Najefektowniejsze z nich można obejrzeć na placu Cross, aczkolwiek bogaty w tematy fotograficzne może okazać się spacer murami miejskimi pochodzącymi nawet z czasów rzymskich. Dotrzeć nimi można do wieży King Charles Tower oraz Water Tower, a także do ulicy Eastgate Street, której ozdobą, oprócz szachulcowych domów, sklepów i typowych angielskich pubów, jest słynny zegar zbudowany dla królowej Wiktorii z okazji jej diamentowego jubileuszu w roku 1897. Nieco strachu można najeść się w trakcie eksplorowania starożytnych podziemi, niemniej warto poznać te tajemnicze lochy skrywające się pod zrekonstruowaną ulicą z czasów rzymskich – Dewa Roman Experience. Zwiedzanie muzeów Chester to czysta przyjemność dla turystów zainteresowanych historią, którzy mogą poszerzyć swoją wiedzę na rozmaitych ekspozycjach. Przy okazji warto zajrzeć do przenoszącego w czasy XVII wieku domu z epoki georgiańskiej przy Castle Street oraz udać się do ruin rzymskiego amfiteatru – najpotężniejszej tego typu budowli w Anglii. Największy na wyspach jest także ogród zoologiczny z ciekawie zaaranżowanymi wybiegami.

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej wybrać się do Walii?
Podobnie jak w całej Europie najlepszymi miesiącami na zwiedzanie Walii są: maj i czerwiec z najdłuższymi dniami oraz wrzesień. Na najwięcej słońca można tam liczyć w lipcu i sierpniu, kiedy na plażach pojawiają się turyści najchętniej wypoczywający na wybrzeżu. Okres wakacyjny nie grozi jakąś szczególną spiekotą ze względu na położenie geograficzne i chłodny klimat (temperatury powyżej 26°C uważane są za upalne), a poszczególne zabytki można właściwie zwiedzać przez cały rok, z wyjątkiem grudnia i stycznia, kiedy jest nieprzyjemnie i wietrznie. Zimą jednak warto zwiedzać liczne muzea, które nie są zatłoczone, a ceny noclegów poza sezonem znacznie niższe. Należy jednak pamiętać, że fronty atmosferyczne w ciągu roku mogą powodować częste wahania temperatur, silne wiatry (wczesna wiosna i jesień), zmiany ciśnienia, mgły i częste opady deszczu. Większe miasta mają swój mikroklimat, z reguły cieplejszy i bardziej suchy niż otaczający je obszar.

Jaka waluta obowiązuje w Walii?
Walutą Walii jest funt brytyjski (GBP), 1 GBP = 100 pensów. Dla turystów z Europy jest to stosunkowo drogi kraj z wysokimi kosztami utrzymania i cenami za wstępy do placówek muzealnych itp. Ceny zależą także od standardu mieszkania oraz okolicy, w której się przebywa. W wielu miejscach, szczególnie w dużych miastach, można płacić euro po uśrednionym kursie.

Jaki czas obowiązuje w Walii?
W Walii od czasu polskiego odejmujemy 1 godzinę.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Jakie są ograniczenia celne w Walii?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić: do 800 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa.

Jakie dokumenty są potrzebne w razie konieczności skorzystania ze służby zdrowia w Walii?
W nagłych przypadkach turyści z Polski objęci są w Wielkiej Brytanii bezpłatną podstawową opieką medyczną. Świadczenia medyczne są na najwyższym światowym poziomie i nie ma problemu z dostępem do jakichkolwiek leków. Opłaca się jednak wykupić polisę ubezpieczenia podróżnego, która w razie potrzeby umożliwi pokrycie kosztów bardziej zaawansowanego leczenia i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Przed wyjazdem za granicę dobrze jest jednak w oddziale wojewódzkiego NFZ złożyć wniosek o wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest dowodem posiadania takiego ubezpieczenia. Szczegółowe informacje: www.ekuz.nfz.gov.pl i www.nfz.gov.pl

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Ważne informacje MSZ

Dokumentem uprawniającym do pobytu na terenie Wielkiej Brytanii jest ważny dowód osobisty lub paszport (o ile nie posiadamy dowodu). Obowiązują te same co w innych krajach Unii Europejskiej przepisy dewizowe oraz nie ma obowiązku meldunkowego, jeżeli pobyt na terenie kraju nie przekracza 90 dni.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasad i konsulatów Wielkiej Brytanii www.londyn.msz.gov.pl

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
Wielka Brytania, Londyn, 47 Portland Place, W1B 1JH
Tel.: +44 2072913543 Tel.: +44 2072913520 Tel.: +44 2072913914 Tel.: +44 2072913900 Tel.: +44 2072913934 Faks: +44 2072913576 Faks: +44 2072913575
london@msz.gov.pl
www.londyn.msz.gov.pl
Telefon dyżurny po godzinach pracy placówki: +44 7939594278

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Instytut Polski w Londynie (Instytut Kultury Polskiej)
Wielka Brytania, Londyn, Swan House, 52-53 Poland Street, W1F 7LX
Tel. dyżurny: +442032062004
london.pci@instytutpolski.org.uk
www.polishculture.org.uk

Wydział Konsularny Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Londynie
Wielka Brytania, Londyn, 73 New Cavendish Street, W1W 6LS
Tel.: +44 2072913900 Tel.: +44 2072913934 Tel.: +44 2072913914 Tel. dyżurny: +44 7939594278 Faks: +44 2073232320
londyn.konsulat@msz.gov.pl
www.londyn.msz.gov.pl

Pembroke

Powys

Walia: Cardiff , Clwyd , Gwynedd , Pembroke , Powys

Wybierz region Cardiff , Clwyd , Gwynedd , Pembroke , Powys